Mijn eerste week bij de NGO Knowledge For Children (K for C)! En wat voor een week…

Woensdag ging ik mee op boekdrop. Dit was echt een prachtige ervaring! Om 7u ging ik naar het bureau van K For C. Mark was er nog niet aangezien hij eerst nog een forum over aids op de radio moest organiseren ter gelegenheid van world aids day. Wanneer hij terug was vertrokken we, samen met Rene, naar de eerste school. Onderweg pikten we nog iemand van de onderwijsinspectie op. Dat is hier een serieuze bedoening! Na ongeveer 2u rijden, kwamen we aan in Fukop en werden we onthaald door een bende schreeuwende kinderen. Deze school neemt al 4 jaar deel aan het boekdrop project en had dus al een hele boel boeken gekregen. Eerst gingen we deze boeken controleren. Een voorwaarde om deel uit te mogen maken van het project is dat de boeken met zorg behandeld worden en er een kast aanwezig is waarin de boeken achter slot en grendel bewaard worden. Dat was in orde in deze school. Rene en ik zetten stempels in de nieuwe boeken. Daarna kon het officiële gedeelte beginnen. De kinderen zongen liedjes, de directeur hield een speech,… Mark deed dan de uitleg over de nieuwe boeken die aangekocht werden. Hij richtte zich vooral tot de ouders om hen duidelijk te maken dat schoolboeken enorm belangrijk zijn voor de toekomst van hun kind. De uitleg doet hij in het Pidgin omdat de meeste ouders geen Engels praten. Na zijn uitleg mochten Rene en ik de doos met nieuwe boeken open maken. Bij elk nieuw boek klapten de kinderen. Ik kan me echt niet voorstellen dat kinderen in België zo blij zouden zijn met schoolboeken! Het was echt hartverwarmend om te zien. Rene gaf nog uitleg over hoe ze boeken het best kunnen behandelen. Aangezien er hier geen kaftpapier is, maken ze de boeken steviger door er tape rond te doen. Om het boeken gedeelte af te sluiten, moest ik nog een papier overhandigen aan de directeur en een verantwoordelijke. Vanaf dat moment waren de boeken officieel van hen. Mark sloot de ceremonie af met wat healthtalk. Hij sprak de ouders aan over aids en malaria. De manier waarop hij dit doet, is echt geweldig!
Na afloop kregen we super veel eten en drinken: fufu, gefrituurde vis, rijst, kip, palmwijn, bier,… Maar we moesten dit heel snel opeten omdat we al te laat waren voor de volgende school. Daar was het onthaal nog hartelijker. De ouders stonden langs de weg te zingen en te dansen. De kinderen kwamen luid schreeuwend aangelopen ‘welcome, welcome, welcome!’. De directrice kwam ons al dansend begroeten. Knuffel hier, knuffel daar… Als je hier niet vrolijk van wordt?! De verdere ceremonie was vergelijkbaar met de vorige. Hier werden de boeken al dansend ontvangen door de ouders. De vrouwen hadden hier echt speciale kleedjes voor aangetrokken. Op het einde moesten we weer eten en drinken. Ik kon echt niets meer binnen krijgen! We hadden ’s avonds nog een lange rit voor de boeg.

Donderdag ging ik mee naar het event voor world aids day. Dit ging door in Nkambe, een dikke 3 uur rijden van Kumbo. We verzamelden om 7u aan het K For C kantoor. Ze hadden 4 busjes ingehuurd omdat er kinderen en leerkrachten van de healthscouts van verschillende scholen meegingen. Met heel wat vertraging vertrokken we. Onderweg moesten we nog langs verschillende scholen stoppen om mensen op te halen. Uiteindelijk zat elk busje propvol. Ik zat vooraan met 5 mensen. Dit zou echt niet mogelijk zijn in België! Uiteindelijk kwamen we aan in Nkambe. Het was er heel druk. De kinderen begonnen met een optocht door het dorp. Ze hadden affiches vast met slogans als: ‘silence kills, talk with me about aids/HIV’, ‘aids is real’,… Het zou echt een dag moeten zijn waar de kinderen de hoofdrol in speelden. Jammer genoeg moesten er ook weer veel ‘hooggeplaatste’ mensen een speech van een half uur afsteken. Hierdoor hadden de kinderen bijna geen tijd meer om hun ingestudeerde toneeltjes, gedichten en liedjes te brengen. Ik heb me tijdens deze dag beziggehouden met het uitdelen van condooms. Vooral leerlingen van het secundair en studenten waren hier geïnteresseerd in. Veel van hen hadden nog nooit een condoom gezien. We probeerden niet zomaar condooms weg te geven, maar het wat interactief te maken. Tijdens het vragenrondje kwamen er veel vragen aan bod: ben ik beter beschermd als ik 2 condooms tegelijk gebruik?, wat is het voordeel van die ‘olie’ die rond een condoom zit?, wat zijn de symptomen van aids?,…. Ook lieten we hen demonstreren hoe je een condoom moet omdoen op een houten ding dat er ongeveer uitzag als een penis. In het begin was er wat schaamte bij de studenten, maar na een tijdje ging het vlotter en durfden ze echt vragen stellen waar ze mee zaten. Het viel me op dat er vooral veel jongens kwamen kijken en de meisjes wat op de achtergrond bleven. Daarom stapte ik op hen af om hen over condoomgebruik aan te spreken. We lieten ook hen eens een wedstrijdje doen: om ter eerst een condoom op de juiste manier aanbrengen. We hadden ook vrouwencondooms. Dit vonden ze al helemaal te grappig! Het was een leuke dag en ik heb me echt rot geamuseerd. Heel fijn om eens over dit thema te kunnen praten met jonge mensen die openstaan voor je uitleg. Na deze super vermoeiende dag, moesten we nog een lange weg terug naar Kumbo. Rond 21u kwamen we aan en ging ik nog iets drinken met Elise en wat mensen. Ik was blij dat ik nog eens in het Nederlands kon praten!

Naast mijn nieuwe ervaringen met de NGO, deden we ook nog een super leuke uitstap naar een waterval. Snikheet met 8 in een auto. Holder de bolder over de vreselijkste zandweggetjes. Uiteindelijk aangekomen en nog een lang stuk te voet doen. De waterval was prachtig! De tocht terug was ook een heel avontuur. Door velden, over beekjes, berg op, berg af,… Ik stond op het einde van de dag vol schrammen, maar het was de moeite!

We hebben weer iets lekkers ontdekt… Gefrituurde papatjes! Niet hetzelfde als frietjes, maar met wat mayo en zout komt het toch wel al wat in de buurt. Nu nog die curryworsten en kaaskroketten vinden! Vandaag ga ik mee een kip slachten met Mark. Waarschijnlijk gaat hij meer werk hebben met mij van de grond te rapen als ik al dat bloed zie…. Maar ja, we moeten eten vandaag!

Een hele dikke, warme kus aan iedereen. Ik vind het echt heel fijn om al de berichtjes te lezen :). Dan voel ik me soms toch weer een beetje bij jullie. Want hoe goedkoop het bier hier ook is, er kan toch niets op tegen een frisse Stella op de Oude Markt!